Leuvehaven,
In het jaar 2011 leerde ik de Leuvehaven in Rotterdam kennen als een plek waar uiteenlopende werelden samen lijken te komen. In de zomer van 2019 liep ik daar langs de paviljoens – meer kale ruïnes, met een enkele gekleurd-houten vloer. Die stonden daar in afwachting van hun sloop om plaats te gaan maken voor het nieuwe Port Pavilion. Eén van de leegstaande ruimtes lonkte mij toe (ja, die ene met de gekleurde vloer!)
Met het vastleggen van het ludieke proces om deze atelierruimte te huren, ontstond een luisterverhaal over deze unieke plek; de ‘achtertuin’ van het Maritiem Museum, en wat deze ruimte betekent. Leuvehaven. Niemandsland, of… ruimte van Iedereen? De museumhaven herbergt ideeën over verbeelding en was vanaf dag één mijn bedding voor het vorm-geven en verwoorden daarvan. Al gauw werd dit een luisterkijkje achter de schermen van het Horizon Atelier. Beluister het hier:
Zit je op mobiel? Kies ‘Luister in browser’.
Augustus 2019
Deel 1. Waarin ik mijn lokatiebezoek 5 augustus vastleg uit de losse pols en ik iets over mijn fascinatie voor deze plek vertel. Een opwarmertje voor het plan dat ik heb opgevat: een audioverhaal over de Leuvehaven.
Augustus 2019
Deel 2. Waarin zich het vervolg voltrekt rond de huur van het atelier, en waarin ‘wat ik hier te zoeken heb’ iets meer contour krijgt met de voorbereiding van mijn Horizon Atelier bij het Maritiem Museum tijdens de Wereldhavendagen.
September 2019
Deel 3. Waarin ‘welke richting het verhaal moet krijgen’ de hamvraag is en mijn idee van ‘ruimte’ ongetwijfeld nog verder ter sprake zal komen. Waarin ik een toontje lager zing maar ‘durf te mislukken’ toch niet van toepassing is.
November 2019
Deel 4. De winter valt aan de Leuvehaven en even de tussenstand: waarin het leven langzaam gaat, (nog geen bulldozer te zien in elk geval), waarin deze ruimte zich dus nog even (bijna) onaangetast bevindt en het waterige zonnetje na de regen als vanouds het décor uitlicht.
Juli 2020
Deel 5. Met een kleine recap pakken we de draad -zo goed en zo kwaad- weer op! Waarin de lockdown-tijd inzichten over mens en ruimte bracht, en waarin de sloop van de oude paviljoens nu op het lijstje gemiste momenten prijkt; doch is vastgelegd in afwezigheid.
Juli 2021
Deel 6. Na corona, dat wil zeggen, na de tweede lockdown, neem ik je weer mee de Leuvehaven in. Tijd om weer eígen foto’s te komen maken, een week voor de opening van het nieuwe Paviljoen. Wat hangt hier, behalve ikzelf en ongedierte, ’s avonds zoal rond? Twee jongelieden waarmee ik van gedachten wissel over wildplassen en… horizonvragen. Een ware try-out als straatfilosoof.
